biz hep bahar gecelerinde vurulduk
geceler en çok beni alır kapkara koynuna
bir de sen yetimi devrik bir kaç cümleden ibaret sefil şiirlerimi.. kimseler duymaz sen bile duymazsın bu koca dağı yıkan çığlıklarımı bir deniz fenerinin sacağına tünemiş o martı bir de sığındığım münzevi geceler duyar... gece ayaza çeker de örter üzerimi en siyahlarıyla yıldızlarını vaveylayla sapır sapır döker de ana gibi yar gibi sarar sarmalar en acıyan yanımdan ... kasabalı yanlızlıklar teslim almış sahipsiz düşlerimi gülüşler göçerler gibi terketmiş gözlerimi yüzümü göz yaşından vurulduk artık ağlamak yıldızsız gecelere birde can çekişen sokak lambalarına düşer... ölüme doğmuşuz bir solukluk özlem dolu yaşanmışlıktan ne çıkar meryem masumiyetinde çarmıha gerili uhrevi sancıların avuçları kanarda suhuflar konuşurken utançlarımız geceler gibi susar... siyaha işledik boylu boyunca hare hare bir özlemleri sevdayla karanlığa korkmadan bağıra çağıra türküler söyleyerek... bir yanımı bıraktığım bu başı karlı koca dağ diğer yanım serin sularında yakamozlar boğulmuş dingin göksu söyle sevgili hep baharlarda vurulmadık mı kozamızdan başımızı çıkardığımızda güneşi ilk gördüğümüzde... koptuk farkına varmadan tutunduğumuz en son bahardan bir yaprak misali yabancısı olduğumuz avuçlarda dualara edilmiş iğreti aminler gibi... başımızı önümüze eğdik kahrolduk koptuk ait olduğumuz yaralara özlemlerimizi tuz misali basıp yaramıza sustuk dişlerimizi birbirine kenetleyip göz bebeklerimizi kanatarak geceler boyu ağladık... anne sütü kadar helal bu koca sevda sol yanımızdaki çukurda yanar küllere boğulsakta biz ah nasıl bir yenilgi nasıl büyük talan buz kesmiş gecenin koynunda yokluğun biz hep bahar gecelerinde vurulduk acılarımız salasız kefensiz duasız aminsiz defnedilirken ... Hasan ODABAŞI |
Sana deniz kenarında fazla gezme,çarpılırsın demedim mi ben?
Söz dinlemezsen olacağın buydu işte...