Esmer bulutlarbugün aradım ferhad’ı düşümde elimi tuttu ya umuda bağladım işi hemen mutluluktan oturup kaldım yerimde ellerini hiç bırakmadım ne zaman gün görecek bu yerler dedim ne zaman meydana çıkacak birbirimizdeki izimiz sokak satıcıları bile farkedecek bizi masal satacak sevdamız yine kapımın önünde durup bakacak mı o olacak babamın sesi incitmeden kaldıracak uykudan onun kadar güzel anne diyecek yudumlarken karşılıklı çayımızı iç geçirmeyeceğim arada bir yanımda olacak sıkıntılı anımda tamamlayacağız yarım düşleri somut bir şey olacak sevgi gül kokacak evimizin bahçesi yine onsuz ıslandım yağmurda neye yaradı düşüme gelmesi gözlerinden uzakta uyandım uykudan esmer bulutlara daldı gözlerim sokak köpekleri havladı uzaktan 10. 02. 2014 / Nazik Gülünay |