Sitem? Neye veya kime? Bunu kısa bölümlerde bulmak mümkün. Ve ayrıca şiirin dizeleri arasına serpiştirilmiş ‘sevdiğim’ kullanımı ile kime olduğunu da belirlemek olası. Bu kısa bölümlerde dikkat edilmesi gereken bir husus da şudur. Yanlarında hece sayılarını verdiğim dizelerin gerek ses uyumu gerek şiirdeki nefes aralıklarının belirlenmesindeki etkin rolü.

‘o an yaygara. (5)

bu bendeki (4)
çocuk huylu bir yalnızlık
duymuyorsun ki. (5)’

‘o an maskara. (5)

bu benimki (4)
akşamcı bir yalnızlık
bilmiyorsun ki. (5)’

‘o an ayakta. (5)
yine hayatta. (5)

sevdiğim…
gelip de onu genlerimin alnından
silmiyorsun ki. (5)’


Ayrıca;

‘gözlerini yumuyor (7)
uyuyormuş gibi yapıyor (9)/ ne vakit çıkıp gittin (7);

o an yaygara.’

‘gözlerini umuyor (7)
gülüyormuş gibi yapıyor (9)/ ne vakit şölen bitti (7);

o an maskara.’

‘nefesini tutuyor (7)
ölüyormuş gibi yapıyor (9)/ ne vakit…
bir tren düdüğü ilişmiyor kulaklarına;

o an ayakta.
yine hayatta.’

Yukarıda vermiş olduğum bölümler arasında da hece uzunlukları bakımından bir benzerlik göze çarpıyor. Son bölümde bir farklılık görülse de bunu finale has bir özellik olarak nitelendirmek mümkün. Aynı özelliği 1’er bölümlük dizelerde de görmüştük.

Şaire has şiir dilinin olabildiğince şiire yedirilmesi, okunuş ve akıcılık açısından artı değerler katmakta. İçerik olarak başlığı destekler nitelikteki kaleme alış, bütünlüğü sağlıyor. Bağ fiillerin yerinde kullanımları şiirdeki ritim ve iç dinamizmi olması gerektiği şekle getiriyor.

İçerik olarak şairin gerek kendi gerek dizelerinde yarattığı karaktere ait duygu ve düşüncelerin şiirdeki başlık ile bütünleşerek okura aktarılması; ayrıca biçim olarak da bilinçli bir kalemden çıktığına dair ipuçlarını bulmamıza olanak tanıyan şiirinizi tebrik ederim Sevgili Jale Demirdöğen…