boş buluttan düşürmek içimin sarısı dünleri yağmak sonra yılların üşümüşlüğüne seni...
yeniden çocuk oluyorum gözlerimin kahvesinde ruhuma bitmeyen bir tarih biçiyor zaman büyük kopmalarda birleşiyoruz ince çizgide duran saksılar bizim masalımız ki; kramplar giydirdiğimiz hüzün dans ediyor kelebek gölgelerde ölmüyoruz.
el değmemiş boşlukların dilsiz dünyasında kalbin doğuşunu seyrediyorum hiç kötülük bindirmiyorum yıkılan enkazlara öyle masumsun eteklerimde öyle büyürmüş içimin seni mırldanmalarımda ki; her gece silahlar patlıyor rüyalarımda ölüyor gözümün önünde yarım yalnızlık gibi hücrelerime şehir maviden eksilmiyorum hiç abartmıyorum sabahın düşüne anlatırken ellerimdeki güneşi
biliyorsun bu yol uzun bu yol sözlü bu yol saklı ağıt dilimizde...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
mavi şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
mavi şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
tebrikler