Arayışdüşlerimizi vurdular durdu baktı nehir ayakları akacakken bize bir bulanık aktı sızlandı söküp attı adı konulmamış fırtınalar yuvalarımızı dağıttı tel örgüler gerildi geleceğimize anılarımız dağıldı bize dönük duvarlara dağıldı topraklarımız dağlar yarıldı utançla yapraklarını örtündü çiçekler onlardan olmayan ayıba kayıpları not düştü tarih köylü ayıldı darma duman oldu her yer bir savaştan çıkmış gibi yine geçmişte suçlu arandı kara yerini aldı akın ak karardı sanki yenildi de ordumuz tutsak alındı duvarlarla konuştu çaresizlik canlı çiçekler kaldırıldı pencerelerden yapaylarla avunuldu toprak savruldu kimin dumanı doğru tüter şimdi bacadan vuruldu düşlerimiz her sabah yeni bir gerçeğe uyanırız her sabah arar gibi terliğimizi umut ararız! 8. 1. 2014 / Nazik Gülünay |
Yoksa müstahak mıyız bizler ve cennet ülkemiz bu aşağılık zulme. Bütün dünya ülkeleri gülüyormuş bizlere, ta Avustralya dan ve başkaları da.
Ülke öylesine kirli ve pis yakıcılara bulandı ki bir kıvılcım neredeyse hep den yanıp yok olmamıza sebep olacak sebep olacak.
Duyarlı şiirinizle anlamlı seslenişinizi kutluyorum Nazik Gülünay. Kemal Polat