Vakti, gel diyemeyecek kadar geç


ayrılık uğurlarken caddeler
ağlayan bir geceyi emzirir kadın
adam pişman sus tarlasına sürdüğü dudaklarından
döl verir kadın gece ayazlarına

adam kararsız ağlamakla gülmek arasında
aklın tan vaktidir artık
kadın teninde düğümlerken dalgaların ağıtlarını
balıklar intihar eder eteklerinde
bilmez düş kurmak bozmaktır adakları
inerken yataklara balçık kokusu bir akşam

titreyerek
teslim eder bedenini adamın yokluğunun sara nöbetlerine
tutulur dili
vakit ecelsiz ölme vaktidir şarkılarda
kadın her nefesinde ölür ölümsüzlüğe
aşk sökülür teyellendiği yerden

kavurur aşkı dudak aralarında
durulurken gözünde sicim bir öz yaşı
ağırlık yapar yanaklarına da
begonviller boyun büker ateş rengi akşama
bir sigara alevlenir balkonun boş yanında
dalgın bakan özlere inat
bir şarkı kalkıp gelir kulaklarına
sandalyenin kırık ayağında inleyen gıcırtı
saplarken yüreğine yalnızlığı
başında kayıp bir akılın ağrısı
asılmak için hangi harfi seçer yürek
korkar kaldırmalar bir kez daha onsuz kalmaya
inler sol yanı intizarla
güler kadın
çılgın bir akıl kaybının eşiğinde
içinde kanayan sızının dumanı
adam öpüp gözlerinden acıları kendine sürerken güneşi

kesik kesik sokulur kadının boyun çöllerine
son kez içer ölümü dudaklarının terinde
kadının dudağında sahipsiz bir türkü
adam ölmeyi diler de ölemez
şimdi günahlarıyla cebelleşirken helalleşemediği tek vebaldir şeytan

kısır mevsimlere döl verir adamın isimi

bir saat tıkırtısında kısalır vakit sen sen diye
kapı önünde inleyen boşluk
tüm sözlere tövbelenirken dudaklar
tutuşturur aşkı


enginde kayıp bir damla
acıtır içini öldüresiye
şimdi yıldızların zılgıt vaktidir
adam susarak iner ses verdiği kıyılara

deniz yıkarken topuklarını
yakamozların gidişine büyütür dalgaları
aynı şarkıya omuz verir
kadın öperken ayrılığı bir yabancının gözlerinde

adamın dudağının ucundaki sigara tütsülerken bakışlarını
hayaller adaklanır üşengeç gece tanrılarına
gözyaşıyla sular adam sesinde açan ölü çiçekleri
sıvar kollarını kadın cesedinin eteklerini toplamak için
dualanır şiirler lisanı kırık bir tanrıya
damarlarında yürüyen esmer kadını
uğurlarken bir başka şarkıya
kıvrım kıvrım uzar vedalarda tekil yalnızlık
vedasız kalır limanlar
içinin sıvalarında ölümüne düğün eder acılar
bir gidişi kanatırken yüreğinin cinnetinde
birlikte gömdüler aşka tutulmuş ruhları



Şiirime hayat veren Arzucuğuma ve Sayın Doğan BİLGE ÜStadıma sonsuz saygılarımı sunuyorum