Kendime sorduğum onca soru var
Cevabı olmayan sorudan fazla
Her soru beynimde kalın bir duvar
Hiç yetinmedim hiç sevgisi azla

Garip bir akılla hayat sürüdüm
Kirlenmiş gözümle baktım yaşama
Her pisliğe rüşvet verip yürüdüm
O yüzden üşüşmüş kırlar başıma.

Sevmek vesevilmek bana uzaktı
Yıllarca kapıdan baktığım rüya
Ne zaman dilensem acı bıraktı
İçimde her gece yıktığım dünya.

Ben miyim sebebi böyle gitmenin
Öyle başı düşmüş çocuklar gibi
Bin bir cefa ile solup yitmenin
Görünmüyor işte öfkemin dibi.

Karabatak gibi çıkmam çamurdan
Kesildi gayemin ümit çeşmesi
İnsan çıkar mı bu kokmuş hamurdan
Ayrılip gitmem bir an meselesi.

Nice pişmanlıklar içmiş biriyim
Bir eksik bir bir fqzla ne farkeder ki
Aslında yaşarken ölmüş diriyim
Üzüldüğüm şeyler küçük bir belki.

Bu asılsız yüzden aynaya düşen
Nefretin patlayan acı şöhreti
Gözümde zamanmış hırsla didişen
Kim tac etti kim bana şehveti.

Kendinden bir haber olmuş yaşamın
Sınırı içinde size düşmanım
İsyanıma sebeb bütün kahrımın
Gerçeği olmayan güne pişmanım.

Be kimim kimim ben korkuya esir
Her anı ince bir ipe çekilmiş
Ölümle kesişen dilimlik kesir
Felek can evime böyle dikilmiş.