Yasamak neydi sahiden
Söyleyim,

Ayak bastigim günden beri
Bana erisemedigim
Basamaklarin dizildigi,

Ve kocaman kulelerden yapilmis
Maliyeti yüksek bir cazibe merkezi

Hepimiz onun pesinden
Kosup duran
Ölümlü neferleriz...

Topragina ekilmek icin
Siraya giren yigidi, zengini
Ve fakiri farketmiyor,

Zamanin muslugundan
Akip gidiyor herkes
Hic ummadigi anda
Ve hissedebildigince,

Yani Tanri bir mektup yollar
Can evinin kapisini calip,
Nefesine bir dügüm atilir
Soluklanirsin o an korkuyla

Kocaman bir büyü
Kendini kara kabuslarin
Ortasina gömer ve sen
Bakislarindan bir veda koparirsin
Tanri razi olmussa eger.

Butun sevinclerin
Ugruna döktugun gozyaslarin
Uykusuz kaldigin geceler
Ve bagrina tas bastigin
Tüm zamanlarina
Artik kar yagmaya baslamistir.

Razi oldugun rezilliklerin
Kosarak gittigin
Mutlu dakikalar hakkini alamadan
Bir baska dünyanin
Hesabina yatmistir sen uykusuna
Dalarken bu derinligin.

Yasamak talihli oldugun
Güzel zamanlarin hediyesi
Ve ucuza tükettigin
Kiralik küçük bir oda
Kimi zaman kendini
Sahip sandigin muhterem.

Anlatabildim mi yasamak
Aslinda ölümün doruguna
Tirmanmak icin
Uzanmaya calisip cabaladigimiz
Koca bir yalnizlikmis
Kimseyi ve kimseleri
Alip götüremedigimiz...

Nevzat TASKIRAN