Kün Feyekûn
Şiirler vardı ay ışığına sığınan
Bağrı pamuk bulutlar ağlardı Savururdu dev şimşeklerini Sonra ıslatırdı köhne balkonlardaki Nazenin tomurcuklarını Gönlü kırılırdı şairin Derinden derine hüzün dolardı İnciler dökerdi gözyaşından Münzevi gecelere Ağlar ağlardı Mezuralarla ölçülen kalemlerle yazıp tarihi Uyluklarımızda gizledik hayatı Suç bütün büyüklerin ve küçüklerin Kaburgalarından kadınlar tanıdık Elmacık kemiğini namluya süren erler gördük Hülasa Ebedilik zehrini altın taslara doldurup Vakitli vakitsiz kafiyeleri suluyoruz Suya düşen kurşun gibi titriyoruzda Zaptedilemez hırsları bırakıp Ateşin en harlısına aldırmıyoruz Şafak yelpazesiyle kesif karanlığa yürüyüş bu Şiirler son düğümle bağlananda Cebimizde yelkenimize yön veren harita İmgelere tutunacağız Yalnız balıklara düşecek ilk mısra Sonsuza dek iki deniz arası Ne var ki ey zamane beşerleri Arefesindeyiz hüzzam selânın Çürük güzelliktir fanilik En uzun kırmızıyı üfleyende ciğerimiz Duysun yedi düvel Duysun cümle ervah Bütün şairler hüsn-ü Yusuf Bütün şiirler Züleyha buğusu |
imgelerin derinliğinde aktı dimağıma şairin incelikle işlediği mesaj
kutlarım a/da z/ ye şiir okudum...teşekkürler