1
Yorum
12
Beğeni
5,0
Puan
548
Okunma
Ahh
açmaz mı sanırsınız
yine de çiçekler
savaş meydanlarında
söz yağmurları ki
söz yağmurları boğarken
el kadar sabi leri
Peygamber uykusu tutan da
iman ettikleri göz
yerküre kabuğuna
şimşekleri yutmuş
bulut olup ağlar
Kanayan bir Annenin
gözbebeklerinde yok olan çocuk
saklambaç oynar
başakta gizlenen
harman gibi saklanarak
bomba artıkları toplar
saçlarına taç yapmak için
bütün kuzular meleşirken
dolaysız soyulan papatya dan
ninniler damıtarak.
kursaklarından sefalet öykünür
Siz kıpraşmayın aman ha insanlık
hemen yamacın da
açacak yine de çiçekler
İnsanlık hiç bu kadar yaklaşmamıştı ölüme.
Duvar kabuğunda islenen şafağın.
5.0
100% (6)
Cevap Yaz