Ne zaman gelsem buraya
yeniden başlarım nefes almaya
ateş ve hüzün içinde
sanrıları asarım göğe
karanlık gizler orman gözlüm

yeniden gülümserim
şiirlerin sıcaklığın da
senden söz açarım kendime
bir sigara demli bir çay
kahrolası önyargılarımı
çarpıp bölüp çıkarırım
elde ne kalırsa bu yangından
sabah zerrelerini toplarım

ahh o yara olan dudağın
ve şavkıyan gülüşün
eksik halkasını tamamlar
içimin Vaha’larının
cemre düşer içime
bu kış kıyamette

Benim kırılgan yanım
nasılda özlüyorum bilsen
sensizlikte çığ gibi iniyor zaman
gökte bir bulutçuk
oradan oraya göçüyor

kuş cıvıltıları geliyor
adın besmele gibi iniyor gönlüme
anlayacağın sen yokken oluyor
her ne olduysa

senden başka kimsem varmı ki
sen bu sırrı bil sevgili
yaraya talip olamadım belki amma
içimde ki yara çok hoştur
Değilmi ki senden.

Dua ediyorum Allah’a
Kalbimde olduğun için
Dua kalkanıdır sevgilinin
Aynaya her baktığında
Yüzüne vurur sevilenin...

Diyorum ki:
Hayat kendine konaklama yeri ise
İçinin konaklarında misafir et beni.