kopar bir yıldız göğümdenhadi ben öldüm farzet yık gözlerindeki benli sevinçleri ikimiz de aynı masalın içinde cayır cayır alev ateş yanmadıkmı nasılsa uçurumlardan yükselen o çığın yankısı her iki yakanda ellerim gibi kalsın... bana içinde yürek olmayan toprak kokan bir cesedi sürüklemek kalsın.... aynalara dargın gözlerim şakaklarımda kara kara kışlarla yürünmez bak ben yürüyorum mahşere boynumda yağlı urgan ucunda bir ilmekle... çökmüş omuzlarıma abanmış saçların saçılmış yüzüme cennet kokun yayılmış tüm hücrelerime şiir kırıntısı işte anlamını yitirmiş bir kaç mısra mırıldanırken toprak kokar çürümüş dudaklarım... yüzümdeki derin çizgilere gömülmüş acılara boğulup kaybolmuş o eski pervasız gülüş buz yeşili gözlerimde hissiz donmuş... hadi uzan kopar bir yıldız göğümden o martıyla beraber göm göz yaşlarıma umarsızca gözlerime sığınmış senli baharları... biliyorum o masal bitti ay kanayacak göksuya kan tutacak yakamozları... gece kan kusacak alaca şafaklara hadi yumdum gözlerimi usul usul öldür artık beni... Hasan ODABAŞI |
sevgiler ve geçmişin alevleri kalan yürekte ölene kadar yanar durur
hüzünlü güzel bir anlatımdı kutlarım yüreği ve kalemi Selamlarımla
esen kalın