Görmediniz düşlerimizikim boyadı griyi, karayı duvarlarımıza yapıştırdılar kimliklerini bir yığın güz yığdılar kapı önlerimize uyumazken yıldızlarımız daldılar içeriye bakirliğini bozdular evlerimizin seni beklediğim bir gündü pembe gözlüklü değildim ama sıkı sıkı sarılmıştım ta maziden seçilen gözlerindeki aydınlığa kaldırır gibiydi nicedir umutsuz duran direncimi havaya maviyi aradım, aradık dön işareti yaptıkça karartıcılar inadına yürüdüm ışığa doğru ışığa yöneldi maviler bütün beyaz yüzleriyle kardelenler donattı her tarafı duada kalmadı ellerim sana hazırladıklarından sundu çöplüğe süpürdü yenilmez yutulmaz dayatmaları demokrasi diye diye başımıza vurmaları yollardan toplayacağız artık başımıza dikilse de polisler arkalarında saklayamadıkları tomalarıyla uzakta değildi mavi görmediniz düşlerimizi 17. 12. 2013 / Nazik Gülünay |
Sevgiler alkışlar yüreğine İzmir'den..