* HAZANŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Mütebessim çehrenle gündüzümüze güneş
Mehtaplı gecemize anlam katan bir aydın. Ne olurdu, düşmeseydi yüreklere kor ateş Mikroba direneydin; yılmayıp SAVAŞ/AY’din. *** BiR/ANDIMIZ dın bizim, her akşam tekrarlanan Karanlıktı ekranlar, yokluğunda O sesin Şimdi Ankara değil, kalplerimiz karlanan Isıtmaz oldu artık çayımızı nefesin. *** Ne zaman yer sarsılsa yangın olur sinede Az mı çare aradık, düşündük kara kara. Ansızın yakalandık en son ki DEPREM/DE DE Yanan çıramız söndü; gel sen de IŞIK/ARA ve daha niceleri... ALLAH RAHMET EYLESiN...
|