Merhaba kıymetli ağabey, merhabalar güzel dost...

Hatırladığım kadarıyla 11 yaşından itibaren bir şeyler karalarım. Bunu şiir maksadı ile değil de kendi kendime seslendirip, halimi arz ettiğimi düşündüğüm duygular içinde yaparım. Şiir formatında yazıp şiirle hemhal olmak hoşuma gitmeye başladıktan sonra daha doğrusu şiir olduğunu düşünüp yazmaya başladıktan sonra gördüm ki ben şiir falan yazmıyor karalayıp geçiyormuşum. Defterde büyük bir şans ile karşılaşıp dost edindiğim kıymetli ağabeyim, değerli hocam, üstadım... Seninle karşılaşıp beni uyarman, öğretmen ve yönlendirmelerin sonucu en azından bir basamak çıktığımı düşünerek sayende yazdıklarımın şiire benzediğini düşünüyorum. Yoksa ayaktır, uyaktır, hece sayısı duraklar hiç dikkat etmeden aynı şekilde kara düzen yazmaya devam edecektim.

Kıymetli ağabeyim, sen yüreğimde büyük bir yer edindin, inşallah ben de senin yüreğine dokunmuşumdur. Her zaman bir kardeşin ve öğrencin olarak kalmaya devam edeceğim. Çünkü sen benim için bir öğretmensin, ve öyle kalacaksın abim.

Öğrettiklerin ve bana kattıkların için ayrı, bizlere ağabey, dost olduğun için ayrı, bizlere güzel şiirler yazıp, okuttuğun için ayrı ayrı canı gönülden teşekkür ederim.

Sayfaya girdiğim zaman gelen bildirimleri okumadan önce, Mecit ağabeyim, bir şeyler paylaşmış mı diye senin sayfanı kontrol edip ondan sonra sessizce kendi sayfama geçiyordum, bu bundan sonra da böyle devam edecek, önce senin sayfanı açacağım, inşallah yazmıştır diye kontrol edeceğim. Çünkü güzel olan, sevdiğim alışkanlıklarımdan vazgeçen birisi olmadım olmayacağım da.

İyi ki varsın, iyi ki seni tanımışım, hep iyikilerin içinde olacaksın can ağabeyim...

Kalbi muhabbetlerimle, ellerinden öper, seni ALLAH'a emanet ediyorum, Hocam...

Selam, saygı, dua ile

Kardeşin, öğrencin, Fatih Pınarbaşı