Üşüyor yarınlar...
uzar gecenin kendine cezaları
oysa bedenim parçalanmış acıtıyor küskünüm rüzgara dağlara sana kaçışım bundandır kalabalıkta yapayalnız şaşkınlığım hep sana sevmek ne kötü şeymiş susma belki de son vedadır ben baharı hüzün bildim kalbim bahara hep hasretti yarınların yarısı kayıptı zaten susmak dünyama sığmasa da meğer ki kendimi erken terk etmişim belayım yıldızları dağıtıyorum erken umutlara doğru kanadıkça yaralarım irinli akmakta sözler bir bıçak darbesi usulca dokundu yüreğime eksik kaldım renklerin içinde gidişini soramam ki ömrüm dökülür hazan mevsimine hızla akıyor takvimler tutamıyorum ki yüzlerce yıldız kaymakta gecelerin sessizliğinde beni sensiz bırakma olmasın sonum yol sensizliğe işaret etmekte belli belirsiz anlatamam hangi darlığın koynundayım beni bana sorma yokum belkide... Sermin Çınar/İzmir |
yüreğiniz hiç titremesin..
Hüzünlü olsa da umutlarınız, sımsıcak yarınlarınız olsun Şaire'm..
yüreğinize sağlık..
dua'm ile..