Hüzünlü HazineBir sis çökmüş soğuk ve sıcağını hissetmeyen aleme Cümle halayıkları sessiz sedasız bin can Uçuruma yuvarlansa ses vermeli kaleme Hüthüt’ün sıvadığı çamuru anımsatıyor dökülmüş fincan En haşmetli dönemine dökülemiyordu bir fiyat Cennet’in çizilemeyen ufuk deltasında Kurt gövdeyi yerken geçirdin mahzun ameliyat Vefa deryasına uğramayanlar, taştılar mükellef tasında Çırpınırken güneşten emanet aldığın şuh kor İçimizi yıllarca titretmede öncü oldu sıcak berzah Bırakmak istemeyenler, çaresizce kırdılar rekor Teraziyi bu kadar incitmeye varmıyor bir izah Söz ve vicdanın her toprakta yaşanan sigortasıydın Bekliyor bastonu kırılmış hayat Zulmet denizini aşmada azmin tam ortasıydın Gidenleri ve gelenleriyle bıraktın bir ab-ı hayat Gürsel ÇOPUR |