Ve geçmişi özler tanrılar...

Salıncağında sallanırken aşk ülkesi
Tutuşmuş meşale ellerinde
Arayıştadır,
O aşk denen tabiat!

Sancılıdır aşkın dili,
Şiire bağıran sesiyle uğultu
Ve gökyüzünde patlayan haykırış
Duyulur yılları öteleyerek.

Yılların, asırların ardından suskun
Yine tazelenir kendinde
Her duygu yeniden düşer
Yoksul düş bahçelerine.

Gecenin gölgesiyle dans
Fısıltıları arşa ulaşan anlar
Kurutulmuş şiir dürtülerine saklanan
Yaşanmışlıklardır arta kalan.

Yüreğe düşen her cemre
Aşktan arta kalan sevi
Tarihin tozlu raflarına yerleşen
Hera’sı, Afrodit’i, Zeus’u, Ares’i,


Karanlığı yırtan meşale
Yüreğine aydınlık iste
Çaresizse bir sevgi
Hangi güç geçit verir ki.

Tanrıları da çıldırtmıştı aşk
Yaşanmamışlığı ruhuna süzülen
Eski arp sesine sinen
Üç heykeldir aşk;
Acı, özlem ve sevgiyle yontulan.
Biri kırık heykel, ihanet o hiç hatırlanmaz.

Eski aşk şarkılarından
Gizlice çalınan
Eskimeyen hisse
Unutulmadı aşk asırlarda da...

Tanrıları çıldırtmışsa aşk...
İnsana ...
Neler eder!



Mitolojiye dayalı betimleme bir şiirdir.