11
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
3068
Okunma

geçmiş kendiyle yüzleşiyor şimdi..
ne zaman ki
yüreğimin rahmine düştü sevdanın tohumları
o vakitten beri
irin akıyor Meryem’in göğüslerinden
de ki!
haram etmedim sevdayı gözbebeklerine
yağmur yağmur yağan siyah
ben değildim...
tuzu kuru tarafına denk geldim
yavan bir ayrılığın
bakmayın serseriliğime
aslında
bir yanımın eksikliğinden
derme çatma cümleler kurmalarım
menzili uzundu hüznün
bu yüzden
vurula vurula ölemedik
ve bitirilemedik yıkıla yıkıla
Adem değildi ki adam
Havva olmak neyimize
diyemedik işte
kaç can gerekirdi yaşamak için
kaç aşkla iflah olurdu
yüreğin fahişeliği
aklım bozuk be çocuk
ağzıma vuran
doğum sancısı kelimelerin
hem kim ölmüş ki kendiliğinden
de hadi
ben vurdum da
sen ölemedin!!
5.0
100% (17)