gecenin tenhasında gözlerime ezber edindiğim karanlıkların
masasına kurulmuş sofrada yalnız kaldığımda
üzeri unlanmış, göğüslerinden nur fışkıran bir kızın
ilk korkusu olur nefesim
tenhasında karanlığın, seçilir dumanlar
sigara mahpusun damlarını ovar anne şefkatiyle
geceler yeter der gündüze
büyür ateş böylece

uyur akşamlar
hep alışık sersemliğin, çatal kaşık fırlatan gençleri olur acemilik
sabırsızdır çünkü gençler, sabırsız sevişir ilk sevenler
durup baktığımda karanlıkta ne bu manzara
ne başkası
kapıda adımı sorarlar, tık
tık
artık güneşin içinde sevgi büyüten eller gözetirim
herkes ne güzeldir oysa, ne şirin uzaktan
oysa o göğsü nemlenmiş kızın, söyleyecekleri vardır

söyle kızım, burada ne davalı, davacı, savcı ve mahkeme var
burada tanrı bile yok, Rab yalnız
korkudan söyleyeceklerini unutmuşsa bir kadın
buna da alışkındır masalar
ters çevrilip
her bir sapı gömülür tarihe turuncu renklerle
hiç de mizahi değildir ölüm
hele ki hasretten prangalar sararmışsa

bir şey diyeceğin mi var
niye böyledir, niye bu kadar karışık
oysa açık seçik, çırılçıplak kelimelerim
şişik gözlerim, namuslu yüreğim, yorgun aklım, biraz param ve ben
işte ben, karanlığın ortasında hiç bilinmeyeden az öte bilinen
kavurur bu saçmalık çehremi
ellerim yorulur
paskalya çiçeğinden bozuk şekerlemelere
tirajı düşük gazetelerde haber olacak kadar yazarım

bu karanlık, tövbesi çürük ruhların geniz boşluğundan akar
içim deniz, yakamoz uygarlığın sonu, Babil, biraz da üzüm
cennete gidilecek kaç yol var daha
kaç mahpus gerekir zindanında gözlerinin, meleklerin
kapı gıcırtılarında yağlanmayı bekleyen eklemleridir yaşamın, yürümek
tertemiz, yumuşacık elleriyle
bebekler ölsün diye
ağlar o kız kendi sesiyle

bana uzatıyor kuralını, sütü eksik annelerin hayalidir akmak
bu ne sevgi ne karanfil türküsü böylece
gece daha bir gece
daha ıslak kelimeler
daha vahşi yalnızlık
birileri, birileri yalnızca var oluyor
var edenden uzakta

incindin sen akşam
büyüdün, oldun gece
karanlıkla doldun
oldun, serpildin aşka gece
aşk yansıdı hasrete delice

bu gecelerin de bir hesabı var
yitenler ne de güzeldiler
ölenler
gidenler
..
gelenler dolduramadılar yerini
o boşluk büyüdükçe
karanlık daha bir hoyrat
savuruyor yakasını hayatın
hiç de memnun değil yolcular
buram buram yılan sarılı yüreğe
güven vermiyor hiçbir sevgi
neden böyle kırıldın şimdi
karanlıkla çoğalırmış oysa ateş
varsın mektubu olmasın her aşkın
ve fırıncı kızın gözyaşları kısmet
yakıştı mı sana, oysa saçların vardı
okşanmak için bekleyen
şimdi kırıldık tel tel
beklerken sabahı
daha söyleyeceklerin varken
susarsın

hesap ver yerçekimi
kaç milyon spermden, geriye bir ben kaldım var olmak için
niye?