ruhlar dolaşır şimdi çürümüş bedenleri terk edilmiş sağımda solumda sesleri her dilden hepsinde biraz hüzün zaman yalnızlığın esintisi ıslak kaldırımlarda gün küskün gri bir ayaz ertesi
göçmen kuşlar da bir bir terk etti o masum o eskimiş gülücüklerin izlerini süpürürken rüzgar son bahardan yağmurlu bir akşam kaldı geriye ve bir çocuk yalın ayak
üşüyen ellerinde geçen bahardan koparmaya kıyamadığı koklamaya doyamadığı kurumuş sarı papatyalar
şimdi hepsi kurumuş sarı papatyalar göğsünde açmışlardı annesinin ...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
kurumuş sarı papatyalar şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
kurumuş sarı papatyalar şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
can dostum maalesef sözümde duramadım bu şiirini kendimce inci seçtiğimi tahmin etmişsindir o papatyalar ne yürek yaktı bilsen şu an bende fırtınalar koptu içimde şiiri okuyunca MUHTEŞEMDİ tebrikler ve sevgimle
Çocukları sevmek çocuk olmak kadar değerlidir. Oysa gözü dönmüşler ne çiçek ne papatya, ne can ne canan dinler dertleri imanları kazanmaktır hesaplarını kitaplarını kendine dönük yaparlar. Çok başarılı buldum
doğru söze ne denir ki;
"/ acının dili , dini , ırkı yok /"
kutluyorum hem kaleminizi hem de yüreğinizi.
esenlikler dilerim