yağmuru giyinmiş bir düş sadece...Şiirin hikayesini görmek için tıklayın üzülme...
sahip çıkamadık birbirimize ...ve anlamsızca saklandık aşktan fakat yağmurların ardında bir yer var bizi bekleyen biraz toprak ve biraz ölüm kokan... gelir misin benimle? (yeniden) çocukluğumun masalı gibi hani rüzgarın kulağıma fısıldadığı şarkı gözlerin soğuk kış günlerinde annemin boynuma doladığı atkı ellerin, ellerin eldivenlerimdi ve seni özlemek ...sana sadece büyümek için koşuşturmamdı öyle eskiden, öyle tanıdık seviyorum seni …… şimdi hangi şehre yağmur yağsa tanımadığım bir kentin ıslak kaldırımlarına öyküneceğim ve asırlık hüzünlerim süzülürken kirpiklerimden yine susup sesimi şiirlere gömeceğim hep yaralı baktım iskelelere bütün gemiler geniş omuzlu babalar taşırdı annemin yüzünü giyinirdi bir melek ve avuçlarıma küçük mutluluklar bırakırdı yıldızlar sim serperdi sana gelen yollara oysa yakındık ter ve ten kadar tarifsiz bir acıdır dilini ısırıp tüketememek kelimeleri usulca örterdim ürkekliğimin üzerini bilirdim içindeki sızıyı evet isterdim bir Viyana gecesinde umarsızca dans etmek deniz kokusuyla dolmanı odama “oturup, bir sev(iş)me sonrasından söz etmek” korkularımı anlatmak sana evet isterdim bir yağmur ülkesine giderken -omzunda ölmek- de_soulmate |
mayıs geceleri
ılıktır.
usulca örtün şiir'in üstünü
fısılda