Masal Masal Maditas.
...
Tunçlaşmış dimağlar, caniler güler,masumlar ağlar, sus pus olmuş çekmiş perdesini dağlar... gül yaprağına çiğ yerine bulaşmış ağyar... . Anneler kandırmış bebelerini... süt yerine sanki ihanet emzirmiş, kötüler iktidarda,halkını canından bezdirmiş, yalan atına bindirip,hayal aleminde gezdirmiş. . Pınarlar su değil irin akıtır olmuş, meyveler kekremsi boğaza durur, masallar yalan söyler,’’bir varmış bir yokmuş’’ gül dalın da goncaya durmadan kurumuş. . Dil şecaat arzederken kendi sirkatin söyler, kurumuş çaylar dereler,akmıyor küsmüş nehirler, sebiller paramparça,okyanusa sığmamış yaşlı gözler, akar durur,yanar durur,ne desen fayda etmez sözler... . Kapalı kapılar ardında alındı satıldı gelecek, ihanet kan emdi,barış!mış tek gerçek, sür yaya oku ger-çek... at gitsin bakalım,savaş mı,huzur mu ölecek. . Kahpe düzen ben sana ne diyeyim, kendi kendimi yiyip,kendi terimi içeyim. kalsam da karanlıklar içre,doğru bildiğimi seçeyim. bir canım kaldı nasılsa gerekirse ondan da vazgeçeyim. . Oh ne ala memleket... tepe tepe kullan tüket, fakire şükret,zengine et, sabret yüreğim sabret... ben size soracağım, son bulduğunda vademiz nihayet, bakalım siz mi... biz mi bulacağız hidayet... ... yunus ça./ |