Bir şekilde karşılanır az-çok temel ihtiyaç
Üzülme, bir iş bulup terlersen çok, durmadan
Akşama, belki yorgun evine dönüşünde
Gazeteye sarılı bir iki bayat ekmek
Alırsın yarı fiyatına fırından
Birkaç zeytin, beyaz peynir belki gram cinsinden
Tek-tük kalmış mahalle bakkalından...
İki kez kaynatılmış çay da varsa yanında
Sevin, boş kalmadı diye sinin
Bugün de kalmadın aç…


Sabahları uyan müezzinden önce ve
Tut yolu uykusunu alamamış bir halde
Yalpalayarak adımla kaldırımları bu izbede..., varoşta
Sokak köpeklerine aldırma şehrin çöplüğüne yaklaşırken
Havlarlar önce bir iki kez, alışırlar sonra
Onlar kimsenin rızkına dokunmaz, bil
Bulduğun üç beş parça..., ne varsa işte
Koy poşete, yine orda bulduğun
Eh akşam yaklaşmak üzere
Dön eve…


Bu, işte…; hiç bitmeyecek yoksulun çilesi
Bu..., hayatındaki en büyük çabası
Ekmek kavgası; bu, işte siyaseti
Vesayeti verdiğinden beri
Mahkûm olmasına aldırmadan koşturması
Ve bu işte vebali olanlarınsa
Olmaz asla bir nebzecik gailesi…


***
Fal tut papatyadan, kahveden, kâğıtlardan...
“Nasip var-belki para-gelecek” de; üç vakte kadar bekle
Beyaz ata binmiş yol alıyor bu çağda yalan/ağda
Yap tüysüz olsun dilin; küfrü bas sence olan
Taşla, ut kaybındasın; kim bilecek (ha)yal/andasın
Sencileyin olanlar toplanır küme küme
Etrafında alkışlar, gaz verirler belki de
Sende tatmin olurlar-
Ve intikam alırlar;
Gına gelir insanlara, geçilmez ağıtlardan…