Çığlıksevgili soğuk kaldırımlarda titreyen gölgem gibi gözümde büyüyor haremi yollar cebimde yasaklı dünlerim belirsizliğin kalbine yürüyorum belirsizlik ki korkularımdan daha zifiri bak yine geceyi vuruyorlar leylak baharımın üstüne kahır kusuyor kül rengi bulutlar ne zaman gözlerimi kapatsam fişlenmiş bir çığlık yırtıyor düşlerimi bir yerlerde kurşunla körebe oynuyor çocuklar kan tutuyor yıldızları barut kokuyor parçalanmış umutlar dur gitme diyor yüreğim biraz daha kal biraz daha eskit sabrı dilinde belki yarın güneşin alev saçlı oğlu doğar tutar sevdanın mülteci ellerinden parmaklarının ucunda tutuşur evren belki sil baştan yaratır dünya’yı tanrı cenneti bırakır savaş çocuklarının küskün avuçlarına... 01 Ocak 2013 Braunschweig Nuriye Zeybek |
bizler dünden var olmuşlarız, yarınlarda bizden var olacaklar..