sevdiğim
bir ay doğacaktır yine sensiz türkülerimde
şavkı rehin alacasına gecenin
nehir gözlerin vuracaktır kahır kusan duvarlarıma
bir ihtimal
sen bir suna yârin koynunda terk edeceksin bizi
ben kaçak yolcusu olacağım bir geminin
son kıyıda indirilmiş
örselenmiş yıllardan
yaralı bir ıslığı ağırlayacak son kez nefesim

sevdiğim
biz ki
iki ayrı sevda bulutuyduk
iki ayrı gökyüzünde
sen her dem mavi
ben dumanlı gri
yoz rüzgârlara mı aldandık bilmem
naçar yol ayrımlarında soyunduk renklerimizden
şimdi
kızıl bir ahtır üstümüzü örten

yolu yok sevdiğim
gideceksindir
tam da biz olmuşken
yıldızları küstürüp yokluğuna
bir ihtimal
eylülü özleyecektir bir yanımız
kalabalıklara gömerken diğer yanımızı
göğsümüzde kanayacaktır sevdamız
gölgesiz bir ağaç gibi
yalnızlaşacağız ikimiz de


nuriye zeybek
13 kasım 2012
braunschweig