kızıl karmaşadilimde tutuşan kızıl karmaşa bu gece korkaklığımı boğdum zifiri korkularımda başıbozuk sevdamı yaktım kolye yaptım kıvılcımdan boynuma kül yağarken yanılmış avuçlarıma aşk dediğin ham meyve dudağımda koruk acı göğsümü döven şahmerdan ne çok azaltmışım kendimi nefesimde büyütürken seni hani mülteci bir buluttum alaca ufuklara sığınmış tuz damıtan kirpiklerde titreyen ıslak sitem gövel dağda kaybolmuş maral izi tüm renklerinden soyunmuş beşinci mevsim silindi mavim yeşilim morum hüzün kadehinde kan ağlıyor kırmızım belki de küçük bir kızın parmaklarıydım kelebek ömürlere öykünen öldür beni masal aşk söylemlerinde -gerçeğinde zaten yoktum- 30 temmuz 2012 braunschweig nuriye zeybek |
yeşilim
morum
hüzün kadehinde kan ağlıyor kırmızım
kutlarım yürekten