Olur musun ?
bçe’m’e ithafen..
“İşte vuslat hülyasında durdu yüreğim..” Yüreğim yine muhacir, Ordan oraya savrulur.. Yüreğim yine kor, Ateşlenen kalbimin yanık dumanı tüter.. Şimdi biçare bu yürek, Ulvi bir sevdanın koynunda üşür.. Yalınayak koşar şimdi, Yola düştü mü,yürüdü mü kalbimin en ücrasına batardı çakıllar.. O sevda ki; Yolu meçhul,hali firari Nizam-i arayışında yorgun.. Hüzünlüydü bekleyişler.. Uzaklara düştü mü bu gözler,Ensar’i bir yürek geçerdi çöl seraplarında.. O hayal ki; Koşardım ardın sıra peşinden, Bulmak nafile Tutmak imkansız Sarılmak bir düş.. . . Gözden ırak değilmiş umutlar, tam bittiği yerden başlar.. Düşmüştüm,yorulmuştum, Ve ben bir muhacir idim, Ensar’ım oldu bir yürek.. Görmeden bir vuslat türküsü tutturmuştum hece hece, Mesafeler daha kısa geliyordu artık.. Bak! Ansızın bir rüzgar esti,hücrelerimiz dokundu bir avlu başında.. Hoş geldin dedi bu kalp Hoş geldin.. Beklenen Rab katında olunca, Bitmek bilmeyen bir heyecan sararmış.. Ve Yaradan’ın hatrına olan sevgi sonsuzmuş.. Ebedi hayatımın sevgisi de olur musun Bçe’m? … Teşerrafte bımagrifetik enti ;) Semra’m Öztekin |
Kutluyorum.