*






her rüzgar zamansız eser bu mevsim
üşütür ellerini
ak düşürür sonra saçlarına
tel tel dökülürken güz solgunu yapraklar
hazan’ dır onun adı
er ya da geç sen de tanırsın





önceden tutulmuştur artık
her neyi tutsan elinde kalır
zaten bilirsin
hayat akıp giden bir nehir gibi ve serin
gözlerinin önünden geçip gider öylece
istesen de tutamazsın





anılar anılar
her gün daha fazla sarar çevreni
aynalarda siluetin vardır yine ama
anlamsız gelir
ya da
sen yok farzedersin





belki de ,
görmek istediğin başka başka zamanlarda
hep çocuk yüzlerindir aslında
kim bilir
o yalancı aynalara da
bir gün küsersin





bütün çocuklar bizim yüzlerimiz
gülümser mavi denizlere
onlarsız nasıl büyür ki sevgi
nasıl yaşanır ki dünya
denizleri olmadan
ve mangal gibi yürekleri
ısıtmasaydı böylesine
üşüyen düşlerimizi





o gün görebildiğince
yüreğinin ötesinde
deniz deniz mavilikleri gözlerinde
sen de gülümsersin ...









*