hayrettin taylan


türk şirinde ilk ve yeni tarz…
Letrik Tevriyesel tarz( letrizm harfçilik, tevriye, ikiden fazla anlam)



s’empatik k’adınsı dün’yana b/öldüm, yeniden yaşamaya doğmak için
bir sözünde öldüm, bir sözünde dirildim, ömrüme sığmak için
meryemin iffeti gibi meftun, mistik, içsel ödevinle ç’ağladım aşk için
yusuf’un senfonisini ç’alan akustik ruhun güzellik ç’eşmesiyim senin için
ismail’in teslimiyetindeki ders gibi kördüğümlerimi çözdüm kurbanlığın için


2…
yüreğimdeki düğümü çözen umut’tan ışıklara gitti cemalin
kusursuz ifadenin itfaiyesinde sularım yandı helalinin cümlesine
ihtiyacı v’ardır; huzuru s’aldır ,yansık düşlerin hafızasındaki ömür
h’azların dönüşüyor,bilincin döngüsünde gidilmiş gidilmişliklerle
at’ar’damarımıza yürüyen algının berrak sularında çimdik özlemlerle
gündüzü uyutan ayrılığın girdabında susuz kaldı bilincim
h’ala s’açlarımda gülünün imgesini anlatan umudun sonuyum

3…

s’ağır c’ezânın h’akimiyim vicdanım r’ayına girdi
bütün dünya aitlerime ekli bir y’ar gibi y’akıyor seninle
t’uzaktaki ışıklar kendine g’ölgeli kıs’kaçlara alıyor sensizlikle
unutulmanın dramında oynuyorum ehli keyfin sırrını
pişmanlık s’aracında tutulmuşluğun mişli safhasında okunuyor masalım

4…


bu s’onun şarkısı diyorlar oysa ilklerin içimde bestesiz, ölümsüz
oysa aynı zamanın bestesindeyiz, aynı yüreğin sofrasındayız k’ısmetinle
k’açıyor çiçeklerine gelen arılarım, arınışımın kısmetinde dilleniyor dünya
s’anma ki acıları, huzur kendi kısmetinde dillensin
bir düş soyguncusu, bir gül muştusu, bir sen n’abisiyle ünlendi mecalim
s’ana k’aç k’ala , hasretimi hasır altı edemem kederler sağanağında
t’utkuna b’ağlanır b’ağlanmaz bahtımın aşk yolu, özledim, sevdim bekledim