Sadece Evler
sokak tortusu kalmış ağzımda
kalmak sokakta tortulaşmış kalbimde demlediğim çayın buğusu hem içeride hem dışarıda gözlerimi her kırpışımda... karşı karşıya iki beyaz pencere benim her şeyim kaçak senin yerli yerinde oturak kimbilir nerde nasıl buluşacak ayrılıkla da olsa olur gitmez hedere... ağustostan bir şeyler kalmış gibi o pazar günü sokağında hep çocuğum yarı güneşli kauçuk ve dut ağaçlarında bozuk yollarına düşen hüznüm gölgesiz her zamanki gibi kimsesizim çoğul orkestrası ıssız... sadece evler konuşsun istiyorum uzak kasabalara sesleneyim kimse duymasın sıcak bir yağmurda unutulsun adım saçlarımın arasındaki çamurda ayak izlerin ama sen olma sakın o her şeyi tanıdık uzaklıkta aslında uzak da kalmasın yok olalım... kağan işçen... |
Yüreğine kalemine sağlık
Yüreğin susmasın
__________________________________________________________________Saygılar