Lekesiz beyaz gülyağmur nasıl besler ise toprağı öyle besleyeceğim umudunuzu leke kalmayacak gülde eller açacak ellerin önünü sanat eseri gibi umut tarla ne’ki fabrika ne işçisiz, çıkılamayacak yükseltilen merdivenlerden gözü kapalı gidilmeyecek ölüme önümüze düşmeyecek en son ihtimaller lekesiz beyaz gül büyüyecek ellerin güneşinde ben çıkacak yönetim kapısından ışıklı odalara girecek biz ayna gibi açığa çıkacak gerçek öpmek geçer içimden, ellerin işçi yetinirsen bir sulamalık övgüyle bütün çiçekleri açar yazın baharın kışa önümüzde meyvedir buyrun tadına bakın ellerin bir an boş duramaz ellerim ben ellerin ozanıyım fidan diker, çapa yapar, tohum ekerim toprağın insanıyım şiir eker sevgi biçerim arada yine de alnının ak terini yazamam gurbet elde işçimin ve ülkemde gurbeti yaşayan ellerin! 12. 10. 2013 / Nazik Gülünay |
Tebriklerimle,
Saygılar.