hayrettin taylan


türk şirinde ilk ve yeni tarz…
Letrik Tevriyesel tarz( letrizm harfçilik, tevriye, ikiden fazla anlam)





y’arın uyandığında b’allarında geleceğin çiçeği aşka s’oluyordu
y’ar s’andığımda umudun ceyizi kendi n’akışına s’üsleniyordu
tango yapan h’atanın yeniden başlaması gibi yeniden gelmelisin
yar’yüzüm sensin, sen sevdikçe artan hatırayım ay yüzünde
g’oncaların büyür b’ağrımda aşka solfej çalar algının aba t’eli
nergis gibi yürür istemek , gölgesiz yarınların slaytında oynanır kavuşmak



2…
d’oldurulmuş sevi yurdumun öldürülmüş meleğin kan’adındaydı yaşamak
s’esinde sırrım erir, iç gözüme iliklenir ilklerin çoşularla


morfin gibi ünlemlerimi bitiren s’onlara gidiyor yalnızlığım
kuş’atmıştı kan’atları , yeniden sızıyorum yüreğine
güleç yüzünle geldiğin ilk kezlerin ilkine iklim oluyor demlerim
s’öyleyemiyormuşum gibi y’ayılıyor ömrümün tüm sözcükleri


3…
sevginin çizdiği hayatın bayatı olmaz ol v’akiler sönerken
b’atan kalbimin kıyısında gem gemilerinin gidişine teslim olmak
k’alabilirliğe c ‘ahit oldum feyzinle yürüdüm sevdaya yetişmeye
gidişinin kıyametinde kopan yıldızın k’adınsal ışıltısında s’ustum
tutku ve ümitsizlik tezatlarında g’ezdiriyor bizi
yüreğimin en dibine b’atan s’özüne d’okunuyor yeniden sevmek
yeniden doğmuş gibi yeniden sendeyim


4…

içinde bulunduğun durumun uğur y’anısı y’anmıyor sensizliğe
b’eni yanıltmasın n’abiler nebiler gerçeği her dem sunarken
ilk hep d’okunuştu
şimdi ilme s’arılmış mutlağın t’emel cümlesinde kul oldu öz’nem
şimdi bilince çağrılmış kutsiyetin yüklemine vurgulanan öğeyim
şimdiden daha şimdiyim, şimdi daha çok seviyorum