Ben yalnızlığın rıhtımı, suskunluğun vapuruyum.
Ben yalnızlığın rıhtımı, suskunluğun vapuruyum.
Bu son mektubum yalnızlığımın sahibi Varsın her notada , ezilen teller duyulsun Seni anlatacak buruk hayallerin ressamı Lime lime işleyecek, dökülen gözyaşların. Çıkrıkçılar sesi işitilir sokaklarda Sensizliğin ruhuna ve sessizliğin kalbine bir hançer saplanır. Kızıl renge bürünmüş yapraklar sel olup gider, soluksuz rüzgarda Ben yalnızlığın rıhtımı, suskunluğun vapuruyum. Şarkısı çalacak notalarda sensizliğin İçin kan ağlayacak, her tebessümün ardından. Ve yalnızlık demir atacak, rıhtımsız sokaklarına. Ben yalnızlığın rıhtımı, suskunluğun vapuruyum. Korkuyordum sana alışmaktan, Ardından bir dünya boyu yol yürümekten, Senin, encümlere, mâha ve güle benzetmekten, Toprağın oğlu ve karanlığın sultanı oldum… |