Tersden dönen bir duvar saatinin hızında akıyor zaman
Bükreş’in ilmikleri eskimiş bir gettosunda
Bir tutam yeşil soğana satılıyor geçmiş
Gözlerinde İsa’nın fakirliği
Mahzun akıyor eski
Şehrin orta yerinde
Bir ağacın altında yatıyor demokrasi kendisine gölgeye aciz
Elenora’nın emperyalistlere itirazı takılıyor sosyalist bir tankın paletine
Ve bozkırda kurulu bir atom santralı
Çirkin heybetiyle duruyor tıpkı üstümüzde inançsızlık gibi
Yargısız infazın merhametsizliği yapışıyor yüzümüze


Bir cinnet masalı düşüyor akşamcı masama
Kangren bir hastalığın bitmeyen nekahatini yaşatıyor
Şadırvan yeşili, sahte gülüşlü
Nekrofil dünya
Tarihi tekerrüre darp ediyor
Bakıyorsun insan olmanın gereği
Tıpkı gözleri olan diğer canlılar gibi

Solucanlar doksan yıl önce ağızlarına aldıkları
Toprağı çiğniyorlar usançlı
Suya yazılı muskada kopan fırtına kadar cürüm
Ne kadar kör olursa aklın gözü
O kadar çok kanıyor toprak
İntihar ediyor tarih
Açlık yıllarından gelen nimetin
Bitmez iyileştiriciliğiyle

Deliliğimi çiziyorum doğmamış
Bir çocuğun ellerine
Bin çocuk oluyor bilinç
Delilik çoğalıyor çığ gibi
Açılamayan rahmin cenininden
Devşiriliyor devrim

Erken açan bir kır çiçeğinin kokusu
Kalabalıklaştırılmış bir toplumsal sıkışıklığı yaşatıyor
Şimdi bana