Uzun Kışbir şeyler yazılmasa soğuğa dair korkarım çoğaltacak daha kendini baharın kışı oldu kuşlar sustu gelmiyor sesleri pencereden içeri çocuklar gidip geliyorlar birer birer çoğaltarak yaşamın tecrübesini bahar kış oldu üşütüyor eldivenleri güneş aldatıyor toprağı gülümseyip kapatıyor yüzünü tomurcuklara kar düştü üşütüyor kısa etekli kızların acı yüzleri bırakıp gidiyorlar aşk denizini toplayıp yelkenleri limanın en ücra köşesinde aşksızlıktan ölüyorlar |