ağlayabilir bir fotoğraf (içinde görünmeyen) hayalinle... su üşüyor bu aralar ellerimin morluğundan anlıyorum ve bileğimde saat gibi tıklayan nabzımdan henüz ruhumdan çekilmediğini ne kadar sessiz kalırsam o kadar çok gömülüyoruz kalbime küçücük bir pencereden bizi seyrediyorum hiç konuşmuyoruz havadan sudan ve gereksiz ne varsa su da üşüyor bu aralar ölü kuşlar yağıyor rengi kırık sokaklara uzansa ayağı rüzgarın yıkanacak ayrılık annem gülüşünü örtüyor yüzüme ve babamın kasketini gözlerime bir deklanşör patlaması kadar mutluluk belki sıcaklık o kadar işte sonra yanık bir resmi tutuşturup elime - herkes gidiyor- sana dönüyorum ve hatırlıyorum hiç gelmediğini belki de deliriyorum anne diyorum anne yoksa benim göbek bağımı hayal bahçesine mi gömdün odalar dolusu sen legolardan şatolar dolusu ben ıslak ve yorgun ellerim kalbimi yoğurmaktan mantığımı aşkından koruyacak bir şemsiyem yok ne yazık hayallerim desen derme çatma gece kondu bir tekmelesen dağılacak fotoğraftaki yalnızlık sanırım kireçle marine etmeliyim kalbimi belki katılaşır sana düşkün yanım -ve ben seni özlemem- sevmem ...sevmem... de_soulmate |
Ne de yakışmış, gurur duydum.
Nicelerine koca kız.