coşkuyla beklemedim
arasın istemedim desem yalan..
özlemedim…
çok özledim

ertesi gün; yine çaldı telefonum
benden küçüktü ama
sesi daha hükümran, bu haline bayılıyorum
emrediyordu, ısrarla

olmazlarıma aldırmıyor,
istediğim halde sözümü dinlemiyor
ben aşık olmak için yanıyorum
o deliriyor, suçlamaya başlıyor

"sen sevmekten korkuyorsun"
…
"sen benden korkuyorsun"
….
"mutluluktan kaçıyorsun"
…
"sen kendini ne sanıyorsun"


"hayır" dedim.. “beni yanlış anladın
öyle demek istemedim”
"neden sen de bir şeyler söylemiyorsun"
..
..
"çevrendekiler" dedim..
..
"eşin" diye kekeledim
…
neden sonra "benimkiler haydi neyse de..
daha çok küçük evlatların"
…
"onların yüzüne nasıl bakarım…
ya bir gün beni suçlarlarsa,
ya bir gün pişman olursan..
sana kıyamam
asla
canımmm”


"bırak bu kuruntuları" dedi
"sen korkaksın!"
..
"aptalsın!!!"
…
"ben bunları düşünmüyor muyum"
…
"seni çok seviyorum
aptaall!!!!!!"
….
….
….




diyemedim ama
çok mutluydummmmm
teşekkür borçluyum O’na
onu seviyordum..
şimdi.. çok, çok çoook çoook çok seviyorummmm

bu nasıl bir şey! ne güzeldi sevmek!
sevmek, birine hayranlık,
birini düşünmek
benimki düpedüz budalalık

yarın kırılacaktır.. geçecektir hevesi
varsın yüzüstü bırakıp gitsin beni
şükür…

seminerden sonraki çayda ilgisi
ondan beklemeyecek konuma hakimiyeti
tebessümü.. gönlümün birtanesisi
canım benim..
sevgiliiimmm
sevildim
şükür..
sevdin
teşekkür..