ŞİİR
Bâzen geçicidir, bâzen kalıcı
Gençlikte herkesin, bir hevesidir. Dünden beri böyle, o insanların Bâzen sevincidir, bâzen yasıdır. Şâirin gözü yok, parada/pulda Allah’ın bir lütfü, olmaz her kulda Atışırlar, karşılıklı her dalda O öyle ki, ediplerin süsüdür. Şâirlere göre, olmazlar olur Onların hâlini, kınaman n’olur Yazdığı şiire, kendi hapsolur Şakıyan bülbülün, o kafesidir. O dik durur, asla/kat’a eğilmez Şâirler kayrılır, gayrı kayrılmaz Hafızla, pehlivan, üçü ayrılmaz Şiir hem soluğu, hem nefesidir. Öldürür/diriltir, o benzer sûra Kara’nın gönlünde, onulmaz yara Çok ince bir sanat, vahiyden sonra Şiir; tüm doğanın, ortak sesidir… 15/09/’13 Hanifi KARA |