SONGÜL’ÜM
Yeter bunca çektiğim, ikinci baharımda
Beni aşksız bırakma, sen gülüm ol Songül’üm. Aşkımızın o tadı, an zeri aratmasın Gönlüm kovanın olsun, sen balım ol Songül’üm. Beni sensiz bırakma, bilir misin amanı? Gece/gündüz yaksa da, çıkmaz aşkın dumanı Sevdamızın destanı, sarsın bütün cihanı Şerefim ol şanım ol, sen dalım ol Songül’üm. Seven sevdâsı için, olmamalı horlanan Hayatında hiç olma, ne zorlayan, zorlanan Âşık olan odur ki, aşk koruyla harlanan Sevgimizi anlatan, sen dilim ol Songül’üm. Gönül gönül olmalı, bir yol bulup girilen Sen bahçemde gül olsan, seher vakti derilen Aşk öyle bir yolluk ki, gönlümüze serilen Beni sana götüren, sen yolum ol Songül’üm. Balıkçı sallarının, ağlarını kurduğu “Vira Bismillah” diye, selâm verip durduğu Yakamozla birlikte, dalgaların vurduğu Sığındığım son liman, sen yalım ol Songül’üm… 17/06/’11 Hanifi KARA |