BEYİTLER (Ölüm Üzerine)
BİZ VE SİZ
Kabri cennet eyledik, orası zindan size Biz ölümü öldürdük, ölüm ne yapsın bize.... YA RAB! Kalbimin lekesini tevhit nuruyla silsem Bebek oldum ağladım gülerek ölebilsem… EY EHLİ DÜNYA! Ölüm denen gerçeği, düşünün ibret alın! Dünyada boş durmayın, ahrete azık salın… HAYAT Doğdun başladı sarma, bir gün bitecek yumak Hayat, her an ölümle iç içe akan ırmak... KEFEN Alışveriş için geldik pazara Bir kefen aldık döndük mezara… NASİP ET Doğarken ağlasak da, göç ederken gülmeyi İslam üz’re yaşayıp, iman üz’re ölmeyi... ECEL Kimse bilmez o ânı, eceli bağlamaz yaş Ömür dediğin ne ki, çabuk solan bir kumaş... HAYIRLI İNSAN İnsanların en hayırlısı ömrü uzun, ameli güzel olandır İnsanların en şerlisi dersen ömrü uzun ameli kötü olandır… HER CANLI ÖLECEKTİR Her canlı ölecektir ölmemeye çare mi var? Bu dünya ahrete göre ana karnından da dar… VASİYETİM Üçüm, beşim, elli ikim; ağız açma, mevlidim Böyle bidat şeylere, tahammülüm yok benim… NEFSİME Ecel birdir değişmez Hiç bir emek boşa gitmez Rızık bitmeden ömür bitmez… Havaların soğuması kışı haber verdiği gibi Yaşlılık ve hastalık da ölümü haber verir… Her canlı bir gün ölümü tadacaktır. Ölüm ırmağı bir gün her eve uğrayacaktır… Her yeni eskir Her yapılan yıkılır Her doğan ölür Her topluluk dağılır Bu kaide küllidir… Rabbim iman ile ölmeyi nasip eylesin… Ölüm, terhis olmaktır Ölüm, sılaya dönmektir. Ölüm, dünya meşakkatlerinden kurtulmaktır… Ölüm, dostu dosta kavuşturan köprüdür... Ölüm yok olma olsaydı, ölür müydü peygamber?… Hanifi KARA |