Üç dince kutsaldır, Mescid-i Aksa
Miraç merdivenim, ilk kıblegâhım.
Seni çöller yakar, beni hasretin
Miraç merdivenim, ilk kıblegâhım

Dinlisi, dinsizi; seni tanıyor
Kim anarsa, hürmet ile anıyor
İsrâil zulmüyle, Gazze’m yanıyor
Miraç merdivenim, ilk kıblegâhım

Sinirden çatıktır, inan ki kaşım
Sen boyun büktükçe, zehirdir aşım
Hasretinden inler, Muallâ taşım
Miraç merdivenim, ilk kıblegâhım.

Senin o hâlini, gel de bana sor
Aklıma geldikçe, kalbe düşer kor
Büyük şeytanlara, dayanmak çok zor
Miraç merdivenim, ilk kıblegâhım.

O acı çekerken, rahat mı için?
Hâlâ uyuyorsun, bilmem ki niçin
Altını oydular, uçurmak için
Miraç merdivenim, ilk kıblegâhım.

Analar, nineler; karalar bağlar
O mâsum duruşun, bağrımı dağlar
Kadınlar, çocuklar; taşlar kan ağlar
Miraç merdivenim, ilk kıblegâhım.

İnsanlığa, en doğruyu bildirdin
Öksüzün, yetimin; yüzün güldürdün
Bütün nebilere, namaz kıldırdın
Miraç merdivenim, ilk kıblegâhım…

MESCİD-İ AKSÂ

Filistin’im o hâlde, bayram benim neyime?
İlk Kıble’gâhım öksüz, kan damlar yüreğime…!

Hanifi KARA