Açan çiçekler mi derken baharlazehrini saldı çiçeklerimize köklere atladı acı damar beton çatladı açan çiçekler mi derken baharla sonsuza uğurlandı gençler ülke vah’ladı doruklardan yol aradı aşağılara taşlar bent örüldü yoluna sular ağladı tepemizde yükseldi çok katlı binalar yukarılara çıktıkça indik mahzene aradık kendimizi kilitli odalarda nedense uzaklaştık yare sevdadan ahı kalmadı 11. 9. 2013 / Nazik Gülünay |
Saygılarımla.