Medeni Olmak
Yanlış yerdeyim ben, anladım
Ne kadar tanıdıktı oysa yollar Umursamadım köşe başındaki o aykırı gölgeyi Binde bir rastlanan bir garabet abidesi gibi Bir tebessüm yerleştirdim onun için Dudağımdaki acıma dolu o kıvrıma Yürüyüp yanından geçmeden önce Nerden bilebilirdim ki her köşe başında varmış öylesi Aykırı olan da benmişim, gölge olan da Gerçek olamayacak kadar yalnızmışım buralarda Yollar hiç de aşina yerlere çıkmıyormuş Ben geri kafalıymışım meğerse Başım açık, kollarım güneşle haşır neşirlerin esmerliğinde Öyle hiç de üzerine kuma getirileceklere benzemesem de İki adımda bir önüme çıkan barları koymadığım için Yaşantımın orta yerine Yobaz diye aşağılanan insanlarla sırf bu noktada buluştuğumdan mütevellit Bir sınıflamaya tabi tutulmuş durumdayım ne zamandır Mahalleye taşındığım ilk gün Köşe başında karşıma çıkıp Buralara ilişkin küçük çapta Bir tanıtma işlevi gören o çıplak bacaklı kız Onların bu yaptığını görseydi Ne derdi acaba O bile bir homurdanırdı belki Ne kadar şaşkın bakıp yargılasam da giysisini Giysi bile saymasam hatta o minnacık kot parçasını Mahçup ederdi belki de beni Benim göstermediğim o olgunluğu gösterip Gözlerime acımadan bakarken, dümdüz Şöylesin böylesin demeden, neysem öyle kabullenerek beni Kara çarşaflı bir kadın geçmesinden korkuyorum buralardan Hayır, başörtülü kızlardan, kadınlardan söz etmiyorum ben Öyle hafif bir esinti gibi çevresine değip geçen varlıklarıyla Şortlu kız gibi çakılıp koca bir çukur açmayan ruhlarda Bedenini bir gölgeye çevirecek kadar Var edebilen içindeki cenneti Hayır, kesinlikle onlar değil kast ettiğim Ben gerçek yobazlıktan söz ediyorum O çarşaflardan, ruhlara kadar varan karanlığı İşte o kara çarşaflılardan birinin geçmesinden korkuyorum buralardan Kazara doğru bildiğim bir laf falan eder Doğru olur en yanlış Cinayet kötü, der mesela Zulüm kötü, savaş kötü der Baş tacı olur anında hepsi buralarda Medeni olmanın alamet-i farikaları Çünkü buradakiler de yobazları aratmıyor hoşgörüsüzlükte Şaşkınlık kılıfına sokarak Kendine benzemeyene boşaltmakta üstlerine yok öfkeyi Nefes almazsanız ölürsünüz de der belki Kara çarşaflı o kadın O zaman ne olur, düşünmek bile istemiyorum O yüzden en korktuğum renk siyah bugünlerde Güneş gözlüğü bile takmıyorum |