sen de göryığınla cümle arasından seçiyorum adını adını adımın yanına yazıp seyrediyorum beni bu gurur beni bu hasret bitirecek biliyorum bilmediğim mutlu musun şimdi? sevmek özgürleştirir diyenler halt etmiş ağzım bozuluyor sevmek deyince bi ton küfür saydırıyorum -kime?- yanağımdaki bene çok içerliyorum içimdeki sen’e büyümelerine biri yüzümü biri göğsümü büsbütün işgal ettiğinde kahverengi bir sen kalacak gibi benden geriye üzülme! hala yüzükoyun yatırıyorum düşlerimi yastığım sen kokuyor uyanınca burnum da kaşınıyor adını anınca -nedenini bulamadım daha- ’’çok yaşa’’ dediğini duyar gibi oluyorum hapşırınca ’’sen de gör’’ sevgilim sen de gör! |
ne yoğunum bu aralar okuyorum da ara ara bişeyler yazamıyorum çoğunlukla... güzelsin şiir ve şair..
sevgimle...