göl hikayeleri-3-Yüzükoyun uzanıyorum göle Üstümde saklambaç oynuyor k/ayıplarım Ruhum az ileride nilüfer deriyor gidenlere Mezar sessizliği… Az sonra Geceyi yırtar Ağustos böceklerinin sesleri Ay’a uzanır ellerim Yıldız toplar serperim üzerine anıların Parıldar geçmişim Gözlerim kamaşır şavkından Derim ki; ‘’ne güzel sevdim ne şaşaalı ‘’ İçimde Şeksiz bir isyan Acıtan huzur Ve kavgaya meyilsiz ben’ler Zamana bırakırım kendimi Uyumaya benzer Uyanınca; Öper yaralarımı göğümün yüzü İyileştirir Dökülür pul pul tenimden Kırgınlıklarım Meltemle havalanır pişmanlıklarım Göğsümde unutulan yokluklar gider Hiç yaşamamış olurum yenilgileri Yenilenirken Derim ki; ‘’geldim’’ Doğmaya benzer |
bunu beğendim