ağuakıl sözlüğüme çekilenler şimdiler de/ liliğime neden.. benden ayrılan sözcükler unutulmuşluğun gözü kulağı.. anılarımın çağırdığı taksi bir türlü gelmemekte.. sağ şakağımdan giren kurşun şaşırmış ki yolunu içimdeki beyaz güvercini öldürmekte.. çürük bedenimden salgılanan düşler örümcek ağına benzer sakın dokunma!.. yağmur yağsa yitik insanlığın ilikleri kayıpken ıslanan kim? aksırıklarınızı temizleyin üstümden özgürlüğünüz bana ’boş ol’ dedi üç kez.. kaç sofranın mezesi sarmaşık dilim falsız kalan kanlı ellerim diz boyu umutsuzlukta -annesiz- dedikleri çocuk ben miyim?.. içlik köprülerimden geçer tüm rötarlı trenler geldiniz mi bana? hiç sanmıyorum.. verdiğiniz çölde küçük şeytanları yerken bir gecelik günahın son isteğini duyunuz. imgelerimin biri binip biri inerken çıkarın beni bu şiirden. adımı öldürün ruhumu gömün öptüğünüz bir ağu.. |
gerçekten ağu olmuş.
Ama panzehiri kendinde saklı.
Kutlarım canım, ilginç ve oldukça hoş.