rötarkalem kağıttan elini eteğini çekince zehirli dil iş başına koyulur.. zihin kevgire dönmüş. sanki aynada ki ben değildim. sahiden de değildim ya!.. toplu iğne ucuna ekli topu topu ömrün ben hali.. cevapsız soruların sorulduğu gün bozdum yeminimi. and olsun ki; tanrı yok!.. üstüme düşen hisseme düşenden fazla olmuş. siz bölüşmeden ben paylaşmalıyım insanlığımı. gözlerim her zaman görseydi yüreğinize bastığınız taş kadar sessiz kalmayabilirdim. ruh, bilmezliğine göğüs gererken boyun yerlerde sürünüyor.. derme çatma kaderin altında köşeye çekilmiş can sıkıntısı. okunmamış kitabı teğet geçiyor ellerin. alacakaranlık kahkahası basıyor evinin içini. kum misali saatine boşalıyorsun.. insan aklı sır.. örümceğin sabrı tükeniyor keşifsiz şiirlerin gölgesi altında. enayice bıraktığınız ömürde sanırsınız Azrail rötarlı.. ağırla beni ölüm ağır ağır uzaklaşırken bedenden.. |