amin vaktimavi kelebeklerin kanatlarına dolanan binlerce dilek.. ülkenin masalsız büyüyen ayakları devleşmiş asker postallarını geçirince kirli bedenlerine günahsız kentin güvercinlerini tekmeliyorlar. yetimlerin saçlarını yerken şehir zümrüdüanka simsiyah elması düşürüyor ağzından bir acı sıkıyor ellerini çocuk! düş kurmak için değil düşe uyanmak için açılıyor gözleri. inzivaya çekilmiş tüm barış elçileri... binlerce annenin ağıt olmuş sesi yaralarına bastığı yalnızlığın izi.. yasak değil miydi çocukların ölmesi? hadi şimdi çıkarıverin şapkanızdan minik bedenleri.. olmayacak duaya amin vakti... |
çok güzel bir sesleniş şiirinizi kutluyor saygılar sunuyorum...