Sensizlik yoksulluğumsensizlik yoksulluğum günler akıp giderken durmadan yer bırakmadan bir yerde soluklanmaya bir yerde kalıyor düşsel arzular gönlümün estiğince esip gürlemek sözgelimi bereket yağdırmak avuçlarımdan bir avuç toprakta çiçekler açmak bin bir renk çekip almak savaşanların elinden masum çocukları adlarını sevgi şarkılarında kutsamak senli yolculuğum sizli yolculuklara yöneldi tek seninle değildi mutluluğum bir göz ağlarken gülemezdi diğeri bir çocuk ayakkabı bulamazken ayağına diğeri düşünmezdi varı, yoğu bir masal kahramanı olmayı düşünmezdi çünkü doğuştan zaten masal kahramanıydı Sinderella ne bilsin masaldaki sinderellayı o eşmezdi ocaktaki külleri doğduğu konforlu odalarda bir dokunuşta kabuldü hiç etmediği dualar sen kaldın bir ucunda dünyanın başka dünyalardayım bilki başka düşlerde, özlemlerde dünyam sığamıyor kabına taşıyorum sıradan günler harcandı, bitti son gün gibi hergün hayatı son kalan kaliteli ürünler gibi kapışarak yaşamak istiyorum yoksun varolmak çok kolay değil emek ister sevgi gibi verdiklerimizi geri alıyoruz bir bakıma düşünüyorum sen bana ne verdinki! siz’ler duruyor gözlerimin içinde bana öyle gereksinimleri varki! 19. 8. 2013 / Nazik Gülünay |
bu yüzden dilim tutuk, acıtıyor tehirler
dercesine